‘Door de training hebben we echt steun aan elkaar’

Onder het genot van baklava en een gevulde koek gingen we in gesprek met drie Turkse vrouwen die meededen aan de training Ouders in Positie: Leven in Nederland. Wat is het verschil tussen de Nederlandse en Turkse cultuur? Hoe werkt het onderwijssysteem hier? Allemaal vragen waar zij antwoord op kregen tijdens zes lessen. Want de verschillen in culturen kunnen groot zijn. Dat zorgt er niet alleen voor dat je je soms moet aanpassen, maar dat het ook soms eenzaam kan zijn. Daarom vonden deze vrouwen het fijn dat ze élkaar vonden in de training.

Geleerd over gevoelens

Ezqi, een moeder van twee kinderen, is nu 3,5 jaar in Nederland. ‘De trainingen hebben mij heel erg geholpen. Naast dat ik heb geleerd over cultuurverschillen en opvoeden in Nederland, hebben we het ook gehad over gevoelens. Door de trainingen ben ik daar nu meer bewust van. Stel je zit in een auto, maar je kijkt alleen maar naar de weg. Toch zijn er allemaal dingen om je heen, zoals bomen, water en dieren. Alleen zie je ze niet, want je focust alleen op de weg. Zo voelde ik mij vaak. In onze cultuur moeten we namelijk alles heel snel doen en zijn we gericht op alleen de oplossing. Daardoor onderdrukte ik mijn gevoelens. Door de training heb ik geleerd om meer om mij heen te kijken en daardoor in het moment te leven.’

Verschil in opvoeden

Duygu, moeder van twee kinderen, is nu 1,5 jaar in Nederland. ‘Ik heb vooral gemerkt dat er verschil is in opvoeden. Kinderen worden hier individueel opgevoed, terwijl in Turkije de omgeving meer invloed heeft op het kind. Dit vermoedde ik al toen mijn kinderen hier naar school gingen, maar de training bevestigde dat. En door de training kon ik het samen met de andere deelnemers erover hebben, wat heel interessant was. Iedereen had namelijk andere ideeën, waardoor je weer van elkaar leert.’

Diepe gesprekken

Hilal, moeder van één kind, is nu 3,5 jaar in Nederland. ‘Ik ken Ezqi en Duygu al best lang, maar door deze training hebben we elkaar op een andere manier leren kennen. We hebben veel gemeenschappelijke angsten, problemen en uitdagingen. Bijvoorbeeld het werken in Nederland en onze families die nog in Turkije wonen. Door deze training spreken we óók over deze onderwerpen. We zijn meer de diepte in gegaan met onze gesprekken en hebben het tegenwoordig over dingen waar we voorheen nooit over spraken. We hebben nu echt steun aan elkaar.’

Ervaringen delen

Ezqi: ‘Ik denk dat veel mensen op zoek zijn naar zo’n soort training, maar niet weten dat het bestaat. Veel internationals in Nederland willen graag met iemand praten die hen verder kan helpen. Of ervaringen delen met anderen die in dezelfde situatie zitten. Ik weet zeker dat mensen zich inschrijven voor deze training als ze weten dat het bestaat!’